زایمان طبیعی به مثابه هراس اجتماعی مطالعه پدیدارشناختی زایمان طبیعی در مادران نخست‌زا

پژوهش حاضر به مساله پدیده زایمان طبیعی در جامعه پرداخته و با نگاهی ژرف به بررسی فرایند­های تصمیم­‌گیری افراد در انتخاب این نوع روش زایمانی توجه دارد. این پژوهش سعی دارد تا هنجارها و ارزش­‌های اجتماعی و فرهنگی پنهان در رابطه با روش­‌های انتخاب زایمان را کشف و تحلیل کند. بدین منظور با بهره­‌گیری از روش کیفی و در چارچوب پارادایم تفسیری و مصاحبه­‌های عمیق پدیدار­شناختی با 15 نفر از زنان زایمان­‌کرده که در بیمارستانی در شهر تهران بستری بوده و تجربه زایمان طبیعی را از سر گذرانده بودند به مدت چند ساعت بعد از زایمان، مصاحبه‌­هایی به عمل آمد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که اغلب مادران علیرغم این که بر اساس علاقه‌­ی شخصی، نوع زایمان خود را انتخاب کرده بودند اما تقریباً مبتنی بر یک انتخاب سنتی به واسطه‌­ی پرس­و­جو از اطرافیان و کمتر متکی بر دلایل متقن علمی و اخذ اطلاعات دقیق بوده است ضمن آنکه قریب به اتفاق مادران تمرین­‌های لازم جهت آمادگی جسمانی را کسب نکرده و آگاهی لازم جهت مواجه با درد زایمان را نداشته و از فرایند وقوع آن بی­‌اطلاع بودند. از این­رو انتخاب این نوع روش زایمانی ترس و اضطرابی را بر مادر تحمیل می­کرده است. همچنین یافته‌­ها این حقیقت را روشن می­‌سازد که بیمارستان و فضای آن مناسب حال مادران در آن شرایط بحرانی نبوده ضمن آن که مادران مشارکت­‌کننده معتقد بودند شرایط این­چنینی بر تمامی بیمارستان­‌های دولتی صدق می­کند و به همین دلیل برای زایمان‌­های بعدی احتمال تجدید‌­نظر بر روش زایمانی می­تواند وجود داشته باشد. اگرچه نتایج مطالعه قابل تعمیم نیست اما به پشتوانه یافته­‌های پژوهش می­توان گفت در چنین بستری است که می­توان احتمال روی­‌گردانی از زایمان طبیعی و افزایش سزارین‌­های انتخابی را انتظار داشت.